شهر جدید بهارستان؛ توسعه‌ای روی کاغذ، کمبودهایی در واقعیت

با وجود گذشت بیش از چهار دهه از آغاز ساخت و توسعه شهر جدید بهارستان در جنوب شرقی اصفهان، این شهر همچنان با کمبودهای گسترده در حوزه امکانات شهری مواجه است؛ مسأله‌ای که نارضایتی و گلایه بسیاری از ساکنان را به دنبال داشته است.
شهروندان بهارستان بارها نسبت به نبود خدمات اولیه شهری، از جمله مراکز درمانی مجهز، سرانه پایین فضای سبز، کمبود مراکز فرهنگی و ورزشی، حمل‌ونقل عمومی ناکارآمد و خدمات رفاهی محدود اعتراض کرده‌اند. با اینکه جمعیت این شهر از مرز ۱۲۰ هزار نفر گذشته، زیرساخت‌های آن هنوز در حد یک منطقه تازه تأسیس باقی مانده است.
یکی از مشکلات اساسی، نبود بیمارستان دولتی و تنها امید بهارستان به چند درمانگاه نیمه‌فعال است. در موارد اورژانسی، شهروندان ناچارند مسافت طولانی تا اصفهان یا شهرهای دیگر را طی کنند. همچنین نبود شبکه حمل‌ونقل عمومی منسجم و بروز، باعث شده دسترسی به مرکز استان برای بسیاری از ساکنان، به معضلی روزمره تبدیل شود.
علاوه بر این، محلات مختلف شهر دچار نابرابری در توزیع امکانات هستند. برخی مناطق حتی از ساده‌ترین امکانات مانند پارک، پیاده‌رو مناسب یا روشنایی معابر برخوردار نیستند. پروژه‌های عمرانی نیز یا به کندی پیش می‌روند یا نیمه‌کاره رها شده‌اند.
برخلاف شعارهای اولیه مبنی بر ساخت شهری «مدرن و انسان‌محور»، بهارستان امروز با انبوهی از ساختمان‌های مسکونی بی‌روح و بی‌هویت شهری، فقدان خدمات اجتماعی و تفریحی، و رشد نامتوازن، بیش از آنکه شهر آینده باشد، نمادی از برنامه‌ریزی ناقص شهری است.
مردم انتظار دارند مسئولان شرکت عمران، شهرداری و وزارت راه و شهرسازی با درک واقعیات میدانی، از نگاه صرفاً آماری و عمرانی فاصله گرفته و در جهت تأمین رفاه، امنیت و کیفیت زندگی شهروندان، اقدامات فوری و جدی انجام دهند.